EMS TRAINING ΚΑΙ ΡΕΥΜΑΤΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ;

Τα ρευματικά νοσήματα είναι περισσότερα από 200 και προσβάλλουν τις αρθρώσεις, τους μύες και τα μαλακά μόρια.

Σε αυτά περιλαμβάνονται τα εκφυλιστικά όπως η Οστεοαρθρίτιδα, τα μεταβολικά όπως η Οστεοπόρωση, οι φλεγμονώδεις αρθρίτιδες όπως η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα, τα συστηματικά αυτοάνοσα φλεγμονώδη νοσήματα όπως ο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος και τα αυτοφλεγμονώδη νοσήματα όπως τα Περιοδικά Εμπύρετα Σύνδρομα.

103.000.000 άτομα στην Ευρώπη υποφέρουν από αρθρίτιδα και άλλες ρευματικές νόσους.

Το 14% του ελληνικού πληθυσμού (1.400.000 Έλληνες) επισκέπτονται το γιατρό τους με προβλήματα των αρθρώσεων, μια παθολογική κατάσταση που προκαλεί πόνο, απώλεια εργατοωρών, κακή ποιότητα ζωής, γρήγορη συνταξιοδότηση και εάν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα σοβαρή αναπηρία στον πάσχοντα.

Οι πάσχοντες πρέπει να ζουν με σημαντικούς περιορισμούς στην κίνηση και συχνά εγκαταλείπουν καθημερινά πράγματα.

Ωστόσο, η άσκηση και ο αθλητισμός δεν πρέπει να εξαλειφθούν πλήρως από τη ζωή των ασθενών αυτών, αφού θα τους βοηθήσει να διαχειριστούν τα συμπτώματα της νόσου.

Εάν, και υπό ποιες προϋποθέσεις, είναι δυνατή η προπόνηση σε ρευματισμούς με το EMS, θα το μάθετε σ’ αυτό το άρθρο.

---

Τι είναι ο ρευματισμός;

Ρευματισμοί είναι μια φλεγμονώδης νόσος του μυοσκελετικού συστήματος, στο οποίο οι πάσχοντες έχουν πόνο και λειτουργικούς περιορισμούς του μυοσκελετικού συστήματος, δηλαδή στις αρθρώσεις τη σπονδυλική στήλη, τα οστά,στους μύες, τους τένοντες ή του συνδετικού ιστού.

Ο ρευματισμός δεν έχει σαφώς καθορισμένη κλινική εικόνα.

Έτσι, είναι γνωστές περισσότερες από 200 διαφορετικές ρευματικές ασθένειες και μπορεί να εμφανιστεί μια ποικιλία συμπτωμάτων.

Η πιο κοινή μορφή ρευματισμών είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια χρόνια φλεγμονώδης, αυτοάνοση και εξελικτική νόσος, που προσβάλλει κατ’ εξοχήν τις αρθρώσεις, αλλά όχι σπάνια και διάφορα άλλα όργανα.

Είναι το συχνότερο φλεγμονώδες ρευματικό νόσημα. Προσβάλλει συνήθως άτομα ηλικίας 35-55 ετών, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και σε άτομα οποιασδήποτε ηλικίας, ακόμη και σε παιδιά.

Σε ό,τι αφορά συχνότητα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας ανέρχεται στο επίπεδο του 6,7‰ των ενηλίκων και ότι είναι τρεις φορές μεγαλύτερη στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες.

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα προσβάλλει όλες τις αρθρώσεις του σώματος, όπου παρατηρούνται τα παρακάτω συμπτώματα: πόνος στις αρθρώσεις και δυσκαμψία, πρήξιμο, ερυθρότητα και υπερβολική θερμοκρασία, κούραση, αδυναμία, δυσκολία στον ύπνο. Τα συμπτώματα είναι χειρότερα το πρωί και ελαττώνονται με τις δραστηριότητες της ημέρας

Οι άνθρωποι που πάσχουν από ρευματισμούς, συνήθως πρέπει να ζουν με μια σημαντική κατάπτωση του μυοσκελετικού συστήματος, που σημαίνει σημαντικούς περιορισμούς στην καθημερινή ζωή και μειωμένη ποιότητα ζωής.

Η μη φαρμακολογική θεραπεία έχει να κάνει με την απώλεια βάρους, την ‘ασκηση, την εκπαίδευση, την φυσικοθεραπεία και την ψυχολογική υποστηρίξη.

Στη θεραπεία, λοιπόν, συχνά δουλεύουμε για να διατηρήσουμε τη λειτουργικότητα και τον έλεγχο στην καθημερινή ζωή και να ανακουφίσουμε τον πόνο.

Επομένως, ειδικά στα αρχικά στάδια της νόσου, η τοπική ηλεκτροδιέγερση στην ανώδυνη περιοχή χρησιμοποιείται συχνά στη φυσιοθεραπεία.

Ακόμη και μια πλήρης αγωγή – συνεδριών (WHOLEBODY EMS TRAINING) όχι μόνο δεν είναι απαγορευτική, αλλά ενδεχομένως επιβάλλεται με συγκεκριμένες προϋποθέσεις βέβαια, για την διαχείριση των συμπτωμάτων.

---

Άσκηση και ρευματοειδής αρθρίτιδα

Η άσκηση είναι απαραίτητη για άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα όπως και για τον καθένα από εμάς. Είναι γνωστό πως η άσκηση: αυξάνει τα ενεργειακά επίπεδα, βοηθά στη βελτίωση του ύπνου, βοηθά στον έλεγχο του βάρους, διατηρεί σε υγιή επίπεδα την καρδιά, αυξάνει την οστική και μυϊκή δύναμη, μειώνει την κατάθλιψη και την κόπωση, τονώνει την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση.

Για τα άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα, η άσκηση είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη όσον αφορά τις αρθρώσεις και τους συνδέσμους.

Η κινητοποίηση των αρθρώσεων, τους βοηθάει σε μεγάλο βαθμό έτσι ώστε να διατηρήσουν ένα καλό εύρος κίνησης και μια σταθερότητα.

Η επιπλέον υποστήριξη των αρθρώσεων επιτυγχάνεται με την ενδυνάμωση των τριγύρω μυών που περιβάλλουν την άρθρωση.

Επίσης, η μετακίνηση και μεταφορά θρεπτικών ουσιών και παραπροϊόντων από και προς τον χόνδρο είναι το υλικό εκείνο που προστατεύει τις απολήξεις των οστών.

Μέσα από ασκήσεις για την βελτίωση του εύρους κίνησης και της ιδιοδεκτικότητας, την μυϊκή επανεκπαίδευση και την αερόβια άσκηση, ο ασθενής θα μπορέσει να επανακτήσει, να διατηρήσει ή να βελτιώσει τη λειτουργικότητά του.

Η κατάλληλη δύναμη και αντοχή των μυών όπως επίσης ο τόνος και η ελαστικότητα των συνδετικών ιστών, προάγουν την βέλτιστη αρθρική σταθερότητα, την ευθυγράμμιση και την μείωση της επαφής των αρθρικών επιφανειών και των πιεστικών φορτίων σε αυτές.

Σε ασθενείς που ο έντονος πόνος ή τα πολλά κιλά τους κρατάνε μακριά από την άσκηση, προτείνεται για τον πρώτο καιρό άσκηση στο νερό.

Ένα σωστά σχεδιασμένο πρόγραμμα άσκησης δε θα επιδεινώσει την ΡΑ ούτε θα προκαλέσει επιβάρυνση στις αρθρώσεις, συνεπώς οι ασθενείς με ΡΑ θα πρέπει να παροτρύνονται να εντάξουν την άσκηση στα πλαίσια της αποκατάστασής τους με την επίβλεψη – καθοδήγηση του φυσικοθεραπευτή, σε συνεργασία με τον εξειδικευμένο καθηγητή φυσικής αγωγής.

Οι ασκήσεις εύρους κίνησης είναι γενικά ασκήσεις διατάσεων, οι οποίες κινητοποιούν κάθε άρθρωση όσο γίνεται πιο πολύ σε όλες τις κατευθύνσεις. Αυτές οι ασκήσεις χρειάζεται να γίνονται καθημερινά για να διατηρούν τις αρθρώσεις σε πλήρη σταθερότητα και να προλαμβάνουν τη σκληρότητα και τις παραμορφώσεις.

Οι ασκήσεις εύρους κίνησης είναι ιδιαίτερα σημαντικές για τα άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα, διότι τα άτομα αυτά εξαιτίας τους έντονου φλεγμονώδους πόνου που νιώθουν, τείνουν να μην θέλουν να κινητοποιήσουν τις αρθρώσεις τους.

Οι ασκήσεις αυτές έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζουν θετικά σε μικρό βαθμό τις παραμέτρους της φυσικής κατάστασης.

Καθημερινές δραστηριότητες, όπως, το σκούπισμα, το πλύσιμο, το ντύσιμο, το λούσιμο, το μαγείρεμα δεν είναι κατάλληλες για να διατηρήσουν το εύρος κίνησης των ασθενών (Van Den Ende et al., 1998).

Οι ασκήσεις ενδυνάμωσης βοηθούν στο να βελτιωθεί η μυϊκή δύναμη. Οι ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα διατρέχουν αρκετά μεγάλο κίνδυνο εμφάνισης οστεοπόρωσης, οπότε η μυϊκή ενδυνάμωση είναι εξαιρετικά σημαντική.

Ασκήσεις ενδυνάμωσης σε συνδυασμό με ασκήσεις αντοχής βελτιώνουν τη μυϊκή δύναμη και τη φυσική λειτουργία, αλλά όχι την οστική πυκνότητα, σε ασθενείς με πρώιμη ρευματοειδή αρθρίτιδασύμφωνα με την μελέτη των Hakkinen et al. (2001).

Σε έρευνα διάρκειας 5 εβδομάδων με συχνότητα άσκησης 2 φορές την εβδομάδα, οι ασθενείς εκτελούσαν 6 μέγιστες ισομετρικές συστολές στον τετρακέφαλο, επι 4 σετ με 1 λεπτό διάλλειμα μεταξύ των σετ. Οι ασθενείς εκτελούσαν επίσης ασκήσεις ισορροπίας .

Σε αυτήν την έρευνα αυξήθηκε σημαντικά όχι μόνο η δύναμη, αλλά και η ενεργοποίηση του τετρακέφαλου (Bearne et al., 2002).

Οι ασκήσεις αντοχής είναι δραστηριότητες που αυξάνουν την καρδιακή συχνότητα μέσα στα επιτρεπτά επίπεδα αερόβιας ζώνης για τουλάχιστον 20 με 30 λεπτά.

Η ζώνη καρδιακής συχνότητας καθορίζεται βάσει της ηλικίας και του επιπέδου φυσικής κατάστασης του καθενός. Αυτές οι ασκήσεις, αυξάνοντας την καρδιακή συχνότητα, βελτιώνουν τα επίπεδα φυσικής κατάστασης.

Αυτές οι ασκήσεις θα πρέπει να εκτελούνται τουλάχιστον 2-3 φορές την εβδομάδα για βελτίωση της κατάστασης.

H άσκηση με το ποδήλατο σε ρυθμιζόμενη αντίσταση συμβάλει θετικά στην αντιμετώπιση της νόσου.

Τέλος, η άσκηση στο νερό και το κολύμπι (περίπου 30 βαθμοί) καταπραΰνουν τις δύσκαμπτες και επώδυνες αρθρώσεις. Το νερό στηρίζει το σώμα, με αποτέλεσμα να δέχονται λιγότερη πίεση τα ισχία, τα γόνατα, τα πόδια και η σπονδυλική στήλη.

Δεν είναι όλοι οι ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα ικανοί να εκτελούν ασκήσεις αντοχής.

Όπως, για παράδειγμα, ασθενείς με μακροχρόνια ρευματοειδή αρθρίτιδα και επιπλέον με λειτουργικούς περιορισμούς δεν θα είναι εφικτό να ακολουθήσουν αυτόν τον τύπο άσκησης.

Οι ασκήσεις αντοχής σε ασθενείς γενικά με αρθρίτιδα θα πρέπει να διαλεχτούν προσεκτικά για να αποφευχθεί η πιθανότητα τραυματισμού (Τοκμακίδης, 2003).

Τα άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα προτού ξεκινήσουν ένα πρόγραμμα άσκησης θα πρέπει να συζητήσουν και να πάρουν την γνωμάτευση του γιατρού τους για τους περιορισμούς που η κατάσταση αυτή θέτει.

Υπάρχουν ασκήσεις που είναι έξω από τα όρια για συγκεκριμένους ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα ή όταν η άρθρωση είναι σε κατάσταση φλεγμονής ή οιδήματος.

Το ποσοστό και ο τύπος της άσκησης που προτείνονται για κάθε άτομο με ρευματοειδή αρθρίτιδα εξαρτάται από:

• Τον τύπο της αρθρίτιδας
• Την περιοχή
• Τα επίπεδα φλεγμονής
• Τη σταθερότητα των αρθρώσεων
• Την αρχική θέση των αρθρώσεων
• Άλλους περιορισμούς

H άσκηση, ανεξάρτητα από το είδος της, μπορεί να επηρεάσει θετικά τις φυσικές και λειτουργικές παραμέτρους, την συμπτωματολογία και τη δραστηριότητα των ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα.

---

Ρευματισμοί και προπόνηση με ηλεκτρομυοδιέγερση (EMS): Τι πρέπει να εξετάσετε!

Είναι δυνατή η προπόνηση με EMS στους ρευματισμούς, αλλά υπάρχουν μερικά πράγματα που πρέπει να θυμάστε:

Δεδομένου ότι ο ρευματισμός είναι μια φλεγμονώδης νόσος που συνεπάγεται περιορισμούς στο ανοσοποιητικό σύστημα, είναι σημαντικό η ένταση να προσαρμόζεται στην ανοσοποιητική κατάσταση του ασθενούς και την ευαισθησία στον πόνο.

Η προπόνηση θα πρέπει να πραγματοποιείται σε τακτική βάση, καθώς μπορεί να βελτιώσει την κατάσταση και τη γενική υγεία.

Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, η εκπαίδευση EMS σε ασθενείς έχει οδηγήσει σε σημαντικές αυξήσεις στη μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου, αύξηση μυϊκής δύναμης, μείωση του πόνου και βελτιωμένη ψυχική υγεία χωρίς να επηρεάζει καθόλου τις αρθρώσεις.

Επομένως, μια προπόνηση με το EMS μπορεί να επιτύχει πολύ καλά αποτελέσματα στους ρευματισμούς .

Μελέτες έχουν δείξει ότι το EMS, στους ρευματισμούς οδήγησε σε καλύτερα αποτελέσματα από την συμβατική άσκηση.

Ωστόσο, τα χαμηλά φορτία παλμού είναι σημαντικά και ακόμη και ένας μεγαλύτερος χρόνος προσαρμογής είναι απαραίτητος για τη συμβατότητα των παλμών.

Οι ακραίες κινήσεις των αρθρώσεων θα πρέπει σίγουρα να αποφευχθούν κατά τη διάρκεια της προπόνησης με το EMS, με τους ασθενείς που πάσχουν από ρευματισμό .

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στη ρύθμιση έντασης των ηλεκτροδίων του βραχίονα.

Δεν πρέπει να έρχεται σε παθητικές κινήσεις. Επομένως, οι εντάσεις μπορεί να είναι τόσο υψηλές ώστε ο ασθενής να μπορεί να εκτελεί εσκεμμένα ελεγχόμενες κινήσεις χωρίς μεγάλη δυσκολία.

Βασικά, μια προπόνηση EMS μπορεί να πραγματοποιηθεί σε άτομα με ρευματικά νοσήματα και σε πολλές περιπτώσεις είναι πολλά υποσχόμενη.

Η ένταση πρέπει, ωστόσο, να προσαρμόζεται στην πορεία της νόσου, ανάλογα με τον τύπο και τη σοβαρότητα της ασθένειας, τους περιορισμούς και τα φάρμακα.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, που έχει να κάνει με την φάση που βρίσκεται η ασθένεια (φάση έξαρσης), ενδεχομένως να απαγορευτεί για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, η προπόνηση με το EMS.

Πριν κάνετε προπόνηση με ρευματισμούς, φροντίστε να συμβουλευτείτε το γιατρό σας και εάν χρειαστεί να τον φέρετε σε επαφή με τον εξειδικευμένο γυμναστή που θα αναλάβει το προπονητικό σας πλάνο, για να του αναφέρει τους περιορισμούς που η κατάσταση σας θέτει.

Στο Fast Fitness Studio, έχοντας εμπειρία από το 2014 στην προπόνηση με ηλεκτρομυοδιέγερση, μας εμπιστεύτηκαν πολλοί ασκούμενοι με ρευματικά νοσήματα, όπου σε συνεργασία με την ιατρική τους ομάδα, δημιουργήσαμε εξειδικευμένα προπονητικά πλάνα, όπου βελτιώθηκε η ποιότητα ζωής τους.

---

Συμπέρασμα: Τηρουμένων όλων των παραπάνω προϋποθέσεων και κατευθυντηρίων οδηγιών, είναι δυνατή η προπόνηση του EMS σε ρευματικά νοσήματα, με εντελώς ασφαλή τρόπο βελτιώνοντας την ποιότητα της ζωής των ασθενών !